Μπορεί κανείς να υποστηρίζει την κυβέρνηση ή αυτή να του προκαλεί αλλεργία, να είναι αριστερός, κεντρώος ή δεξιός, να προτιμάει έναν ισχυρό ρόλο του κράτους ή να πιστεύει ότι η αγορά πρέπει να τα ρυθμίζει όλα (αυτό δεν ταυτίζεται στην Ελλάδα απαραίτητα με το αν είσαι αριστερός ή δεξιός, γιατί υπάρχουν δεξιοί που είναι πιο κρατιστές κι από τον... Κάστρο). Δημοκρατία έχουμε, ο καθένας δικαιούται να υποστηρίζει ό,τι θέλει. Πέρα όμως από τις ιδεολογίες, υπάρχει και η κοινή λογική. Όταν είναι νύχτα, δεν μπορείς να λες ότι είναι μέρα μόνο και μόνο για να πεις το αντίθετο απ' αυτό που λένε οι ιδεολογικοί σου αντίπαλοι, γιατί έρχεσαι σε αντίθεση με την αντικειμενική πραγματικότητα. Η κοινή λογική, λοιπόν, λέει ότι, ασχέτως των τεράστιων ευθυνών των προηγούμενων κυβερνήσεων για το άναρχο τηλεοπτικό τοπίο της Ελλάδας, όλο αυτό το θέατρο που παίχτηκε με τη διαδικασία δημοπράτησης των τηλεοπτικών αδειών, ξεπέρασε κάθε έννοια γελοιότητας, εξευτέλισε διεθνώς τη χώρα δημιουργώντας αντικίνητρα για οποιονδήποτε θα ενδιαφερόταν να επενδύσει εδώ και φυσικά, όχι μόνο δεν χτύπησε τη διαπλοκή, αλλά δημιούργησε μια κατάσταση που κατεξοχήν ευνοεί την διαπλοκή.
Σκεφτείτε κατ' αρχάς να ενδιαφερόταν να επενδύσει στην ελληνική τηλεοπτική αγορά ένας από τους μεγάλους διεθνείς ομίλους που δραστηριοποιούνται στον τομέα! Φαντάζεστε την αντίδρασή τους, όταν μάθαιναν ότι πρέπει ο πρόεδρος ή ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας τους να έρθει στην Ελλάδα και να κλειστεί σ' ένα δωμάτιο για 3-4 μέρες μαζί με τους ανταγωνιστές του, τρώγοντας από κέτερινγκ και χρησιμοποιώντας χημικές τουαλέτες. Ακόμα θα έτρεχαν προς την αντίθετη κατεύθυνση απ' αυτήν που όπου βρίσκεται η Ελλάδα! Και αυτό δεν δημιουργεί αρνητική εικόνα μόνο σε υποψήφιους επενδυτές των μέσων ενημέρωσης (που ενδεχομένως θα ήθελε η κυβέρνηση επίτηδες να αποθαρρύνει, ώστε να συμμετάσχουν μόνο Έλληνες), αλλά σε οποιονδήποτε έχει την Ελλάδα ως πιθανό στόχο επένδυσης σε οποιονδήποτε τομέα. Οι ξένοι επιχειρηματίες δεν κάθονται να εξετάσουν λεπτομέρειες για τις ιδεοληψίες του κάθε παράξενου που παριστάνει τον υπουργό, αλλά βλέπουν μία χώρα και τη συνολική πολιτική της προς τους πιθανούς επενδυτές. Αν αυτή η πολιτική ασκείται με καραγκιοζιλίκια, πολύ απλά στρέφονται αλλού.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα, όμως, με τη διαδικασία που ακολουθήθηκε, είναι ότι αποτελεί την πιο πετυχημένη μέθοδο για να ευνοηθεί η κάθε είδους διαπλοκή, καταρρίπτοντας έτσι το κυβερνητικό επιχείρημα περί δήθεν προσπάθειας δημιουργίας ενός νέου τηλεοπτικού τοπίου που θα είναι απαλλαγμένο από τη διαπλοκή. Για τον απλούστατο λόγο -κι εδώ μπαίνει η κοινή λογική που αναφέραμε παραπάνω, αφήνοντας απ' έξω τις ιδεολογίες- πως όταν βάζεις ως μοναδικό κριτήριο τη μέγιστη τιμή για να δώσεις μία τηλεοπτική άδεια και αναγκάζεις κάποιον να δώσει χρήματα που, πολύ απλά, δεν πρόκειται ποτέ να βγουν απ' αυτήν τη δουλειά (ειδικά οι δύο πλειοδότες που δεν είχαν ήδη τηλεοπτικό κανάλι, θα χρειαστούν πολύ πάνω από 100 εκατομμύρια για να αρχίσουν να εκπέμπουν) δεν καταπολεμάς τη διαπλοκή, αλλά την ενισχύεις. Πρώτον, γιατί όποιος δίνει λεφτά χωρίς προοπτική απόσβεσης, περιμένει προφανώς να τα βγάλει από κάπου αλλού (ο νοών νοείτω). Ας μη ξεχνάμε μάλιστα, πως οι άδειες θα ισχύουν μόνο για 10 χρόνια, άρα μέσα σ' αυτό το διάστημα πρέπει να γίνει και η απόσβεση, κάτι ακόμα πιο απίθανο. Δεύτερον, γιατί ζητώντας δεκάδες εκατομμύρια που δεν θα βγουν ποτέ, ευνοείς αυτούς που έχουν απεριόριστο μαύρο χρήμα σε βάρος των επιχειρηματιών που έχουν διαφανείς δουλειές και πληρώνουν φόρους. Πιο ευνοϊκό περιβάλλον για την δημιουργία συνθηκών διαπλοκής, πολύ δύσκολα θα μπορούσε να δημιουργηθεί...
Σκεφτείτε κατ' αρχάς να ενδιαφερόταν να επενδύσει στην ελληνική τηλεοπτική αγορά ένας από τους μεγάλους διεθνείς ομίλους που δραστηριοποιούνται στον τομέα! Φαντάζεστε την αντίδρασή τους, όταν μάθαιναν ότι πρέπει ο πρόεδρος ή ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας τους να έρθει στην Ελλάδα και να κλειστεί σ' ένα δωμάτιο για 3-4 μέρες μαζί με τους ανταγωνιστές του, τρώγοντας από κέτερινγκ και χρησιμοποιώντας χημικές τουαλέτες. Ακόμα θα έτρεχαν προς την αντίθετη κατεύθυνση απ' αυτήν που όπου βρίσκεται η Ελλάδα! Και αυτό δεν δημιουργεί αρνητική εικόνα μόνο σε υποψήφιους επενδυτές των μέσων ενημέρωσης (που ενδεχομένως θα ήθελε η κυβέρνηση επίτηδες να αποθαρρύνει, ώστε να συμμετάσχουν μόνο Έλληνες), αλλά σε οποιονδήποτε έχει την Ελλάδα ως πιθανό στόχο επένδυσης σε οποιονδήποτε τομέα. Οι ξένοι επιχειρηματίες δεν κάθονται να εξετάσουν λεπτομέρειες για τις ιδεοληψίες του κάθε παράξενου που παριστάνει τον υπουργό, αλλά βλέπουν μία χώρα και τη συνολική πολιτική της προς τους πιθανούς επενδυτές. Αν αυτή η πολιτική ασκείται με καραγκιοζιλίκια, πολύ απλά στρέφονται αλλού.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα, όμως, με τη διαδικασία που ακολουθήθηκε, είναι ότι αποτελεί την πιο πετυχημένη μέθοδο για να ευνοηθεί η κάθε είδους διαπλοκή, καταρρίπτοντας έτσι το κυβερνητικό επιχείρημα περί δήθεν προσπάθειας δημιουργίας ενός νέου τηλεοπτικού τοπίου που θα είναι απαλλαγμένο από τη διαπλοκή. Για τον απλούστατο λόγο -κι εδώ μπαίνει η κοινή λογική που αναφέραμε παραπάνω, αφήνοντας απ' έξω τις ιδεολογίες- πως όταν βάζεις ως μοναδικό κριτήριο τη μέγιστη τιμή για να δώσεις μία τηλεοπτική άδεια και αναγκάζεις κάποιον να δώσει χρήματα που, πολύ απλά, δεν πρόκειται ποτέ να βγουν απ' αυτήν τη δουλειά (ειδικά οι δύο πλειοδότες που δεν είχαν ήδη τηλεοπτικό κανάλι, θα χρειαστούν πολύ πάνω από 100 εκατομμύρια για να αρχίσουν να εκπέμπουν) δεν καταπολεμάς τη διαπλοκή, αλλά την ενισχύεις. Πρώτον, γιατί όποιος δίνει λεφτά χωρίς προοπτική απόσβεσης, περιμένει προφανώς να τα βγάλει από κάπου αλλού (ο νοών νοείτω). Ας μη ξεχνάμε μάλιστα, πως οι άδειες θα ισχύουν μόνο για 10 χρόνια, άρα μέσα σ' αυτό το διάστημα πρέπει να γίνει και η απόσβεση, κάτι ακόμα πιο απίθανο. Δεύτερον, γιατί ζητώντας δεκάδες εκατομμύρια που δεν θα βγουν ποτέ, ευνοείς αυτούς που έχουν απεριόριστο μαύρο χρήμα σε βάρος των επιχειρηματιών που έχουν διαφανείς δουλειές και πληρώνουν φόρους. Πιο ευνοϊκό περιβάλλον για την δημιουργία συνθηκών διαπλοκής, πολύ δύσκολα θα μπορούσε να δημιουργηθεί...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου