«...τον τε μηδέν τώνδε μετέχοντα, ουκ απράγμονα, αλλ' αχρείον νομίζομεν...»

Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2016

Η «δικαιοσύνη» είναι όντως τυφλή

Η κοινωνική δικαιοσύνη είναι μια πολύπλοκη έννοια, που ερμηνεύεται και διαφορετικά από διαφορετικούς ανθρώπους. Γι' αυτό είναι και πολύ δύσκολη η εφαρμογή μέτρων που να θεωρούνται δίκαια από το σύνολο της κοινωνίας. Υπάρχουν πάντως κάποιες γενικές αρχές που είναι μάλλον κοινά αποδεκτές, αφού κανείς δεν τις αμφισβητεί, τουλάχιστον ανοιχτά. Ο εργατικός θεωρείται από όλους ότι πρέπει να έχει καλύτερη αντιμετώπιση από τον τεμπέλη, ο τίμιος από τον απατεώνα, ο φτωχός δύσκολα μπορεί να αμφισβητηθεί ότι δικαιούται ένα αξιοπρεπές επίπεδο στέγης, υγειονομικής περίθαλψης και τροφής κλπ. Υπάρχουν κάποιες επιλογές που εύκολα μπορούν να οδηγηθούν από την κοινή λογική, είναι όμως πραγματικά εντυπωσιακό το πώς οι τυχοδιώκτες της πολιτικής και οι έμποροι ελπίδας σαν τους δήθεν αριστερούς που μας κυβερνούν σήμερα, μπορούν να κάνουν το μαύρο άσπρο και να παίρνουν αποφάσεις απολύτως άδικες, που τις πλασάρουν ως πολιτική κοινωνικής δικαιοσύνης.

Η αντιμετώπιση των συνταξιούχων και του συνταξιοδοτικού προβλήματος συνολικά από την κυβέρνηση είναι ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα τις καραμπινάτης αδικίας στην οποία οδηγεί ο ψηφοθηρικός τυχοδιωκτισμός. Τα μεγάλα λόγια για τους «χαμηλοσυνταξιούχους» και την ανάγκη στήριξής τους, κρύβουν μια πραγματικότητα που στην Ελλάδα τη γνωρίζουμε όλοι. Υπάρχουν άνθρωποι που για μια ολόκληρη ζωή, μέχρι και τέσσερις δεκαετίες, πλήρωναν τακτικά τις ασφαλιστικές τους εισφορές, καμιά φορά υπέρογκες, καμιά φορά και σε περισσότερα από ένα ασφαλιστικά ταμεία, για να εξασφαλίσουν ένα αξιοπρεπές επίπεδο ζωής στα γεράματά τους. Και υπάρχουν πολλοί άλλοι, ανάμεσά τους και ένα πολύ μεγάλο ποσοστό από αυτούς που αποκαλούνται «χαμηλοσυνταξιούχοι», που σε μια μία διάρκεια επαγγελματικού βίου 30 ή και 40 ετών πλήρωσαν εισφορές μόνο για 15-20 χρόνια, δουλεύοντας «μαύρα» τα υπόλοιπα και βάζοντας τα λεφτά στην τσέπη. Συχνά μάλιστα, ακόμα και σε αυτά τα 15-20 χρόνια που πλήρωναν εισφορές, αυτές ήταν πολύ χαμηλές, βασισμένες σε μέρος μόνο του εισοδήματός τους. Όταν λοιπόν οι νοικοκύρηδες αποταμίευαν στην ουσία, πληρώνοντας μεγάλο μέρος του εισοδήματός τους στα ασφαλιστικά ταμεία για να εξασφαλίσουν τα γεράματά τους, αυτοί έτρωγαν τα λεφτά, αγόραζαν περιουσιακά στοιχεία, περνούσαν γενικά πιο άνετα, χωρίς να υπολογίζουν το αύριο.

Έρχεται λοιπόν η σημερινή κυβέρνηση που δήθεν επαγγέλλεται την κοινωνική δικαιοσύνη και εξισώνει αυτούς που παίρνουν χαμηλή σύνταξη γιατί απλά ήταν φτωχοί και πλήρωναν εισφορές για πολύ χαμηλές αποδοχές, με εκείνους που παίρνουν χαμηλή σύνταξη γιατί κορόιδευαν την κοινωνία και έκλεβαν τα ασφαλιστικά ταμεία! Αντί να στηρίξει τους πρώτους (αυτό είναι πράγματι κοινωνική δικαιοσύνη) και να αφήσει τους δεύτερους να ζήσουν με τη χαμηλή σύνταξη που αυτοί επέλεξαν να παίρνουν, κόβει συνεχώς τις συντάξεις, όχι μόνο εκείνων που έχουν υψηλές συντάξεις χάρη σε διάφορα συντεχνιακά προνόμια, αλλά και των τίμιων που επί 35-40 χρόνια πλήρωναν υψηλές εισφορές, για να «προστατεύσει» αυτούς που κορόιδευαν την κοινωνία. Και αυτό το ονομάζει ανερυθρίαστα «κοινωνική δικαιοσύνη».

Ακόμα χειρότερα είναι τα πράγματα με την πρόσφατη, επίσης ψηφοθηρική, απόφαση να μοιραστεί το υπερβάλλον πλεόνασμα του φετινού προϋπολογισμού στους συνταξιούχους που παίρνουν μέχρι 750 ευρώ. Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι τα 750 ευρώ είναι υψηλό εισόδημα, ούτε ότι εξασφαλίζουν ένα αξιοπρεπές επίπεδο ζωής, είναι όμως ένα εισόδημα και μάλιστα σταθερό. Την ίδια στιγμή εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες που δούλευαν στον ιδιωτικό τομέα, συχνά οικογενειάρχες με υποχρεώσεις, είναι μακροχρόνια άνεργοι κι έχουν μηδενικό εισόδημα, άρα βρίσκονται σε πολύ χειρότερη μοίρα από κάποιους συνταξιούχους των 750, ή ακόμα και των 500 ή των 400 ευρώ. Κι αντί να διοχετευθεί το σύνολο του πλεονάσματος σ' αυτούς τους ανθρώπους με το μηδενικό εισόδημα, προτιμήθηκε να διοχετευθεί στους συνταξιούχους με το εξασφαλισμένο -χαμηλό- εισόδημα. Κι αυτό ονομάζεται «κοινωνική δικαιοσύνη». Η «δικαιοσύνη» είναι όντως τυφλή!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου