Η γελοία υπόθεση με το γάλα και τη διάρκεια ζωής του, που λίγο έλειψε να προκαλέσει στην Ελλάδα πολιτική κρίση την οποία δεν προκάλεσαν στο παρελθόν θέματα ζωτικής σημασίας για το μέλλον της, αποδεικνύει περίτρανα ότι το κύριο πρόβλημα αυτής της χώρας δεν είναι τα «μεγάλα» συμφέροντα, που είναι άλλωστε όλο και λιγότερα αριθμητικά λόγω της έλλειψης επενδύσεων και μεγάλων επιχειρήσεων, αλλά τα δεκάδες μικροσυμφέροντα συντεχνιών. Συχνά μάλιστα τα προβλήματα και οι αντιδράσεις δεν προκαλούνται καν επειδή θίγεται ξεκάθαρα κάποιο απ' αυτά τα μικροσυμφέροντα, αλλά ακόμα κι όταν θεωρηθεί ότι υπάρχει πιθανότητα να θιγεί. Αυτή η υπερπροστασία ήταν που οδήγησε στο παρελθόν και στην αποβιομηχάνιση της χώρας, μόλις άρχισε να εντείνεται ο ανταγωνισμός από ξένα προϊόντα, γιατί η προστατευμένη με δασμούς και άλλα τερτίπια ελληνική βιομηχανία δεν εκσυγχρονίστηκε ποτέ και έμεινε πίσω από τις εξελίξεις της τεχνολογίας, με χαμηλή παραγωγικότητα και με προϊόντα που δεν ανταποκρίνονταν στις ανάγκες της κοινωνίας και της οικονομίας.
Στην προκειμένη περίπτωση, μιλάμε για μία προστασία η οποία όχι μόνο παρέχεται με αυθαιρεσίες και τεχνάσματα και προωθείται από τους υποστηρικτές της με παραπλανητικά επιχειρήματα και κινδυνολογία περί δημόσιας υγείας και κακής ποιότητας προϊόντων, αλλά και δεν εξηγείται στο κοινό ευθαρσώς ότι προωθείται για να εξασφαλιστεί το εισόδημα μιας συγκεκριμένης τάξης με έξοδα των υπολοίπων. Μπορεί οι παλαιοκομματικής νοοτροπίας βουλευτές που απειλούσαν να καταψηφίσουν το νέο νόμο να μιλούσαν γενικώς περί κινδύνου αφανισμού των κτηνοτρόφων, κανείς δεν είπε όμως στους υπόλοιπους Έλληνες ανοιχτά: «Κοιτάξτε, οι κτηνοτρόφοι μας πουλάνε ακριβότερα από τους Ευρωπαίους το γάλα τους γιατί δεν έχουν εκσυγχρονιστεί και δεν έχουν εμπιστοσύνη ο ένας στο άλλο για να συνεταιριστούν, γι' αυτό και με την αυθαίρετη μείωση της υποχρεωτικής διάρκειας του γάλακτος κάνουμε αδύνατες τις εισαγωγές. Έτσι ώστε να μπορούν αυτοί να πουλάνε το ακριβότερο γάλα τους, οπότε θα το αγοράζετε κι εσείς ακριβότερα και μη διαμαρτύρεστε για την ακριβότερη τιμή του σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη».
Γιατί η αλήθεια που δεν λέει κανείς είναι ότι το λεγόμενο γάλα των 5 ημερών ούτως ή άλλως διαρκεί 8 μέρες χωρίς πρόβλημα (έχω και προσωπική εμπειρία επ' αυτού και επί χρόνια χρησιμοποιούσαμε στο σπίτι κι έδινα και στα παιδιά μου το γάλα μέχρι και 3 μέρες μετά την ημερομηνία λήξης χωρίς να ξινίσει ποτέ ), επειδή εδώ και πολλά χρόνια η τεχνολογία της παστερίωσης έχει εξελιχθεί και οι βιομηχανίες προσφέρουν γάλα που διαρκεί 8 μέρες. Απλώς δεν τους επιτρέπουμε να το λένε! Σ' ένα πλανήτη όπου σχεδόν 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι υποσιτίζονται, εμείς πετάμε γάλα που θα μπορούσε να καταναλωθεί, για να μπορούν μερικές εκατοντάδες κτηνοτρόφοι μας που δεν θέλουν να συνεταιριστούν για να κάνουν οικονομίες κλίμακας, να το πουλούν ακριβότερα!
Για να είμαστε ειλικρινείς, φυσικά αυτή δεν είναι η μοναδική περίπτωση συντεχνιακής προστασίας. Η Ελλάδα είναι γεμάτη από τέτοιες περιπτώσεις και σχεδόν κάθε επαγγελματική τάξη έχει κάποια προνόμια σε βάρος της κοινωνίας, γιατί κάποια στιγμή βρέθηκαν πολιτικάντηδες έτοιμοι να τα προωθήσουν για ψηφοθηρικούς λόγους. Κι όποιο προνόμιο δοθεί, δεν αφαιρείται μετά ο Θεός ο ίδιος να κατέβει να το ζητήσει, όχι μια... απλή τρόικα! Το έχω ζήσει και προσωπικά. Πριν από 35 περίπου χρόνια, πήρα ένα πτυχίο από σχολή Μηχανολόγων ελληνικού πολυτεχνείου, την εποχή που είχε αρχίσει πλέον ο διαχωρισμός Μηχανολόγων και Ηλεκτρολόγων. Αν και στη διάρκεια των σπουδών μου δεν πήρα ούτε ένα ηλεκτρολογικό μάθημα (υπήρχαν μόνο κατ' επιλογήν), όταν έκανα αίτηση για την επαγγελματική άδεια ως πτυχιούχος, το ελληνικό κράτος μου έδωσε «γενικήν άδειαν εκτελέσεως ηλεκτρικών εγκαταστάσεων εν Ελλάδι πάσης φύσεως κατηγορίας και ειδικότητος» παρ' όλο που δεν είχα ιδέα για το αντικείμενο! Επειδή κάποτε τα πολυτεχνεία έβγαζαν Μηχανολόγους-Ηλεκτρολόγους, το ΤΕΕ θεωρεί ως «κεκτημένο» ότι οι... σκέτοι Μηχανολόγοι έπρεπε να συνεχίσουν να παίρνουν άδεια εκτέλεσης ηλεκτρικών εγκαταστάσεων στου κασίδη το κεφάλι και οι σκέτοι Ηλεκτρολόγοι άδεια εκτέλεσης μηχανολογικών εγκαταστάσεων!
Τα ίδια συμβαίνουν παντού, με δεκάδες επαγγελματικά η οικονομικά προνόμια, τα οποία οι επωφελούμενοι προβάλλουν ως επιλογές προστασίας του... δημοσίου συμφέροντος (πάντα στην Ελλάδα ταυτίζαμε το δημόσιο συμφέρον με το προσωπικό). Γι' αυτό οι φαρμακοποιοί δεν θέλουν να πωλούνται ασπιρίνες στα σούπερ μάρκετ (αν και πωλούνται στα περίπτερα!), λες και μας δίνουν κάποιες οδηγίες όταν τις αγοράζουμε απ' αυτούς, γι' αυτό και οι δικηγόροι θέλουν να είναι υποχρεωτική η παρουσία τους ακόμα και σε αγοραπωλησίες μεταξύ γονέων και τέκνων, γι' αυτό και οι αρτοποιοί πωλούσαν φραντζόλες του «ενός κιλού» με πολύ μικρότερο πραγματικό βάρος χωρίς να τις ζυγίζουν, γι' αυτό και οι καθηγητές ορισμένων ειδικοτήτων πολεμούν με λύσσα τη μείωση των διδακτικών ωρών μαθημάτων που δεν κρίνονται τόσο απαραίτητα, ώστε να εξακολουθήσουν αυτοί να κάνουν στα παιδιά μας άχρηστα μαθήματα, εξασφαλίζοντας δουλειά σε βάρος τους κλπ. κλπ. κλπ. Χωρίς να καταλαβαίνουμε ότι για κάθε προνόμιο που εξασφαλίζουμε προς όφελός μας, προσφέρονται και μερικές δεκάδες προνόμια άλλων σε βάρος μας (γιατί όλοι ψηφοφόροι είμαστε!)
Στην προκειμένη περίπτωση, μιλάμε για μία προστασία η οποία όχι μόνο παρέχεται με αυθαιρεσίες και τεχνάσματα και προωθείται από τους υποστηρικτές της με παραπλανητικά επιχειρήματα και κινδυνολογία περί δημόσιας υγείας και κακής ποιότητας προϊόντων, αλλά και δεν εξηγείται στο κοινό ευθαρσώς ότι προωθείται για να εξασφαλιστεί το εισόδημα μιας συγκεκριμένης τάξης με έξοδα των υπολοίπων. Μπορεί οι παλαιοκομματικής νοοτροπίας βουλευτές που απειλούσαν να καταψηφίσουν το νέο νόμο να μιλούσαν γενικώς περί κινδύνου αφανισμού των κτηνοτρόφων, κανείς δεν είπε όμως στους υπόλοιπους Έλληνες ανοιχτά: «Κοιτάξτε, οι κτηνοτρόφοι μας πουλάνε ακριβότερα από τους Ευρωπαίους το γάλα τους γιατί δεν έχουν εκσυγχρονιστεί και δεν έχουν εμπιστοσύνη ο ένας στο άλλο για να συνεταιριστούν, γι' αυτό και με την αυθαίρετη μείωση της υποχρεωτικής διάρκειας του γάλακτος κάνουμε αδύνατες τις εισαγωγές. Έτσι ώστε να μπορούν αυτοί να πουλάνε το ακριβότερο γάλα τους, οπότε θα το αγοράζετε κι εσείς ακριβότερα και μη διαμαρτύρεστε για την ακριβότερη τιμή του σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη».
Γιατί η αλήθεια που δεν λέει κανείς είναι ότι το λεγόμενο γάλα των 5 ημερών ούτως ή άλλως διαρκεί 8 μέρες χωρίς πρόβλημα (έχω και προσωπική εμπειρία επ' αυτού και επί χρόνια χρησιμοποιούσαμε στο σπίτι κι έδινα και στα παιδιά μου το γάλα μέχρι και 3 μέρες μετά την ημερομηνία λήξης χωρίς να ξινίσει ποτέ ), επειδή εδώ και πολλά χρόνια η τεχνολογία της παστερίωσης έχει εξελιχθεί και οι βιομηχανίες προσφέρουν γάλα που διαρκεί 8 μέρες. Απλώς δεν τους επιτρέπουμε να το λένε! Σ' ένα πλανήτη όπου σχεδόν 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι υποσιτίζονται, εμείς πετάμε γάλα που θα μπορούσε να καταναλωθεί, για να μπορούν μερικές εκατοντάδες κτηνοτρόφοι μας που δεν θέλουν να συνεταιριστούν για να κάνουν οικονομίες κλίμακας, να το πουλούν ακριβότερα!
Για να είμαστε ειλικρινείς, φυσικά αυτή δεν είναι η μοναδική περίπτωση συντεχνιακής προστασίας. Η Ελλάδα είναι γεμάτη από τέτοιες περιπτώσεις και σχεδόν κάθε επαγγελματική τάξη έχει κάποια προνόμια σε βάρος της κοινωνίας, γιατί κάποια στιγμή βρέθηκαν πολιτικάντηδες έτοιμοι να τα προωθήσουν για ψηφοθηρικούς λόγους. Κι όποιο προνόμιο δοθεί, δεν αφαιρείται μετά ο Θεός ο ίδιος να κατέβει να το ζητήσει, όχι μια... απλή τρόικα! Το έχω ζήσει και προσωπικά. Πριν από 35 περίπου χρόνια, πήρα ένα πτυχίο από σχολή Μηχανολόγων ελληνικού πολυτεχνείου, την εποχή που είχε αρχίσει πλέον ο διαχωρισμός Μηχανολόγων και Ηλεκτρολόγων. Αν και στη διάρκεια των σπουδών μου δεν πήρα ούτε ένα ηλεκτρολογικό μάθημα (υπήρχαν μόνο κατ' επιλογήν), όταν έκανα αίτηση για την επαγγελματική άδεια ως πτυχιούχος, το ελληνικό κράτος μου έδωσε «γενικήν άδειαν εκτελέσεως ηλεκτρικών εγκαταστάσεων εν Ελλάδι πάσης φύσεως κατηγορίας και ειδικότητος» παρ' όλο που δεν είχα ιδέα για το αντικείμενο! Επειδή κάποτε τα πολυτεχνεία έβγαζαν Μηχανολόγους-Ηλεκτρολόγους, το ΤΕΕ θεωρεί ως «κεκτημένο» ότι οι... σκέτοι Μηχανολόγοι έπρεπε να συνεχίσουν να παίρνουν άδεια εκτέλεσης ηλεκτρικών εγκαταστάσεων στου κασίδη το κεφάλι και οι σκέτοι Ηλεκτρολόγοι άδεια εκτέλεσης μηχανολογικών εγκαταστάσεων!
Τα ίδια συμβαίνουν παντού, με δεκάδες επαγγελματικά η οικονομικά προνόμια, τα οποία οι επωφελούμενοι προβάλλουν ως επιλογές προστασίας του... δημοσίου συμφέροντος (πάντα στην Ελλάδα ταυτίζαμε το δημόσιο συμφέρον με το προσωπικό). Γι' αυτό οι φαρμακοποιοί δεν θέλουν να πωλούνται ασπιρίνες στα σούπερ μάρκετ (αν και πωλούνται στα περίπτερα!), λες και μας δίνουν κάποιες οδηγίες όταν τις αγοράζουμε απ' αυτούς, γι' αυτό και οι δικηγόροι θέλουν να είναι υποχρεωτική η παρουσία τους ακόμα και σε αγοραπωλησίες μεταξύ γονέων και τέκνων, γι' αυτό και οι αρτοποιοί πωλούσαν φραντζόλες του «ενός κιλού» με πολύ μικρότερο πραγματικό βάρος χωρίς να τις ζυγίζουν, γι' αυτό και οι καθηγητές ορισμένων ειδικοτήτων πολεμούν με λύσσα τη μείωση των διδακτικών ωρών μαθημάτων που δεν κρίνονται τόσο απαραίτητα, ώστε να εξακολουθήσουν αυτοί να κάνουν στα παιδιά μας άχρηστα μαθήματα, εξασφαλίζοντας δουλειά σε βάρος τους κλπ. κλπ. κλπ. Χωρίς να καταλαβαίνουμε ότι για κάθε προνόμιο που εξασφαλίζουμε προς όφελός μας, προσφέρονται και μερικές δεκάδες προνόμια άλλων σε βάρος μας (γιατί όλοι ψηφοφόροι είμαστε!)
